Poniżej można zapoznać się z opisami szlaków, których celem, początkiem lub pośrednim punktem jest Ciemniak. Lista zawiera opisową nazwę szlaku, kolory poszczególnych fragmentów szlaku oraz czas przejścia. W przypadku szlaków tatrzańskich dodano jeszcze informację o trudności szlaku, przy czym ocena dotyczy najtrudniejszego odcinka.
Jeżeli chcesz zaplanować wycieczkę w oparciu o przedstawione propozycje, to klikając w nazwę przejdź do opisu wybranego szlaku i wybierz znajdujący się na końcu opisu przycisk 'Do kalkulatora szlaków'.
Gdy poniżej nie znajdziesz interesujacego Cię szlaku, to przejdź do 'Kalkulatora szlaków' wybierając ten przycisk:
Kalkulator szlaków - CiemniakSzlak nieco mozolny, ale piękny widokowo. Znany już od połowy XIX w.
Kiry
Wyżnia Kira MiętusiaWyżnia Kira Miętusia, zwana też często po prostu Kirą Miętusią to rozległa polana z szopami. Na wiosnę pokrywają ją łany krokusów. [ET]
Wspólnie ze znakami czarnymi prowadzącymi Ścieżką ponad Reglami, wchodzimy w las. Już po 200 metrach następuje rozejście szlaków. Teraz mozolnie do góry przez las. Po drodze Polana Upłaz z widokiem na Kominiarski Wierch. Dalej lasem, a po osiągnięciu granicy lasu, spotykamy ciekawą skałę o nazwie Piec. Dalej szlak oferuje widoki na Giewont i Małołączniak. Po kosodrzewinie pojawia się piętro hal. Dochodzimy do Chudej Przełęczy.
Chuda Przełęcz Podchodzimy Twardym Grzbietem. Szeroką, grzbietowa ścieżka prowadzi dość stromo pod górę.
CiemniakPiękny widokowo. Cały czas biegnie grzbietem pomiędzy dolinami Kościeliską i Miętusią.
Kiry
Wyżnia Kira MiętusiaWyżnia Kira Miętusia, zwana też często po prostu Kirą Miętusią to rozległa polana z szopami. Na wiosnę pokrywają ją łany krokusów. [ET]
Wspólnie ze znakami czarnymi prowadzącymi Ścieżką ponad Reglami, wchodzimy w las. Już po 200 metrach następuje rozejście szlaków. Teraz mozolnie do góry przez las. Po drodze Polana Upłaz z widokiem na Kominiarski Wierch. Dalej lasem, a po osiągnięciu granicy lasu, spotykamy ciekawą skałę o nazwie Piec. Dalej szlak oferuje widoki na Giewont i Małołączniak. Po kosodrzewinie pojawia się piętro hal. Dochodzimy do Chudej Przełęczy.
Chuda Przełęcz Podchodzimy Twardym Grzbietem. Szeroką, grzbietowa ścieżka prowadzi dość stromo pod górę.
CiemniakWycieczka przez Czerwone Wierchy była popularna już w połowie XIX w. Teren pozbawiony jest trudności, ale w razie mgły lub niepogody łatwo zabłądzić, a schodzenie ze szlaku jest nawet śmiertelnie niebezpieczne.
Kopa Kondracka Idąc grzbietem, schodzimy ścieżką na Małołącką Przełęcz, a z niej dość stromo w górę na szczyt Małołączniaka.
MałołączniakCzerwone Wierchy to grzbiet, który tworza cztery szczyty: Ciemniak, Krzesanica, Małołączniak i Kopa Kondracka.
Czerwone Wierchy są stosunkowo łatwo dostępne, a roztaczają się z nich rozległe widoki, stąd są celem licznych turystów.
Wierzchołki są trawiaste i łagodne, ale poniżej zbocza często kończą się stromymi urwiskami, co przy załamaniu pogody bywało przyczyną licznych wypadków.
Idąc grzbietem, chodzimy łagodnie w dół na Litworową Przełęcz. Teraz podchodzimy łagodnie w górę na szczyt Krzesanicy, najwyższego szczytu w grani Czerwonych Wierchów. Należy zachować ostrożność ze względu na znajdujące się z prawej strony szlaku potężne urwiska.
KrzesanicaGrzbietową ścieżką obniżamy się łagodnie do Mułowej Przełęczy, po czym wznosimy się łagodnie na Ciemniak.
CiemniakSzlak ciekawy, choć niezbyt popularny. Używany jako zejście z Czerwonych Wierchów. Oryginalne krajobrazy skalne.
Schronisko PTTK na Hali Ornak Dolina Kościeliska była celem wycieczek od początków turystyki w Tatrach. Pierwsza altana powstała przy Lodowym Źródle w 1875 r., pierwsze schronisko na Hali Pysznej w 1911 r. Obecne schronisko oddano do użytku w 1948 r. [SKP]
Szeroką leśną ścieżką, lekko wznosząc się, wzdłuż Tomanowego Potoku. Po drodze Niżna Polana Tomanowa.
Wyżnia Tomanowa PolanaPrzez las wąską ścieżką. Powyżej granicy lasu przechodzimy przez Czerwony Żleb opadający z Ciemniaka. Stromo pod górę przez kosodrzewinę i skały.
Chuda Przełęcz Podchodzimy Twardym Grzbietem. Szeroką, grzbietowa ścieżka prowadzi dość stromo pod górę.
Ciemniak
CiemniakSchodzimy Twardym Grzbietem. Szeroką, grzbietowa ścieżka prowadzi dość stromo w dół.
Chuda Przełęcz Schodzimy z Chudej Przełęczy. Po drodze ciekawa turnia o nazwie Piec. Wchodzimy w las. Po drodze Polana Upłaz z widokiem na Kominiarski Wierch. Teraz długie zejście prze las. Na koniec złączenie ze szlakiem czarnym biegnącym Ścieżką ponad Reglami dochodzimy do dna Doliny Kościeliskiej.
Wyżnia Kira MiętusiaWyżnia Kira Miętusia, zwana też często po prostu Kirą Miętusią to rozległa polana z szopami. Na wiosnę pokrywają ją łany krokusów. [ET]
Idziemy bitą drogą, szeroką polaną wzdłuż Kościeliskiego Potoku aż do wylotu doliny.
Kiry
CiemniakSchodzimy Twardym Grzbietem. Szeroką, grzbietowa ścieżka prowadzi dość stromo w dół.
Chuda Przełęcz Schodzimy z Chudej Przełęczy. Po drodze ciekawa turnia o nazwie Piec. Wchodzimy w las. Po drodze Polana Upłaz z widokiem na Kominiarski Wierch. Teraz długie zejście prze las. Na koniec złączenie ze szlakiem czarnym biegnącym Ścieżką ponad Reglami dochodzimy do dna Doliny Kościeliskiej.
Wyżnia Kira MiętusiaWyżnia Kira Miętusia, zwana też często po prostu Kirą Miętusią to rozległa polana z szopami. Na wiosnę pokrywają ją łany krokusów. [ET]
Idziemy bitą drogą, szeroką polaną wzdłuż Kościeliskiego Potoku aż do wylotu doliny.
Kiry
CiemniakGrzbietową ścieżką obniżamy się łagodnie do Mułowej Przełęczy, po czym wznosimy się łagodnie na Krzesanicę, najwyższy szczyt w grani Czerwonych Wierchów.
KrzesanicaIdąc grzbietem, chodzimy łagodnie w dół na Litworową Przełęcz. Należy zachować ostrożność ze względu na znajdujące się z prawej strony szlaku potężne urwiska. Teraz podchodzimy łagodnie w górę na szczyt Małołączniaka.
MałołączniakCzerwone Wierchy to grzbiet, który tworza cztery szczyty: Ciemniak, Krzesanica, Małołączniak i Kopa Kondracka.
Czerwone Wierchy są stosunkowo łatwo dostępne, a roztaczają się z nich rozległe widoki, stąd są celem licznych turystów.
Wierzchołki są trawiaste i łagodne, ale poniżej zbocza często kończą się stromymi urwiskami, co przy załamaniu pogody bywało przyczyną licznych wypadków.
Idąc grzbietem, schodzimy ścieżką na Małołącką Przełęcz, a z niej dość stromo w górę na szczyt Kopy Kondrackiej.
Kopa Kondracka
CiemniakSchodzimy Twardym Grzbietem. Szeroką, grzbietowa ścieżka prowadzi dość stromo w dół.
Chuda Przełęcz Stromo w dół przez kosodrzewinę i skały. Przechodzimy przez Czerwony Żleb opadający z Ciemniaka. Po wejściu w las wąską ścieżką już mniej stromo.
Wyżnia Tomanowa PolanaSzeroką leśną ścieżką, lekko obniżając się, wzdłuż Tomanowego Potoku. Po drodze Niżna Polana Tomanowa.
Schronisko PTTK na Hali Ornak Dolina Kościeliska była celem wycieczek od początków turystyki w Tatrach. Pierwsza altana powstała przy Lodowym Źródle w 1875 r., pierwsze schronisko na Hali Pysznej w 1911 r. Obecne schronisko oddano do użytku w 1948 r. [SKP]
Trasa: Kiry
Wyżnia Kira Miętusia
Chuda Przełęcz
Ciemniak
Krzesanica
Małołączniak
Kopa Kondracka
Przełęcz pod Kopą Kondracką
Kasprowy
Przełęcz Liliowe
Świnicka Przełęcz
Świnica
Świnicka Przełęcz
Przełęcz Liliowe
Kasprowy
Myślenickie Turnie
Kuźnice
Trasa: Kiry
Wyżnia Kira Miętusia
Chuda Przełęcz
Ciemniak
Krzesanica
Małołączniak
Kopa Kondracka
Przełęcz Kondracka
Wielka Polana w Dolinie Małej Łąki
Przełęcz Przysłop Miętusi
Wyżnia Kira Miętusia
Kiry
Trasa: Kiry
Wyżnia Kira Miętusia
Chuda Przełęcz
Ciemniak
Krzesanica
Małołączniak
Kopa Kondracka
Przełęcz Kondracka
Wielka Polana w Dolinie Małej Łąki
Przełęcz Przysłop Miętusi
Wyżnia Kira Miętusia
Kiry
Trasa: Kiry
Wyżnia Kira Miętusia
Lodowe Źródło
Polana Pisana
Schronisko PTTK na Hali Ornak
Wyżnia Tomanowa Polana
Chuda Przełęcz
Ciemniak
Krzesanica
Małołączniak
Kobylarz
Przełęcz Przysłop Miętusi
Wyżnia Kira Miętusia
Kiry
Trasa: Kiry
Wyżnia Kira Miętusia
Chuda Przełęcz
Ciemniak
Krzesanica
Małołączniak
Kobylarz
Przełęcz Przysłop Miętusi
Wyżnia Kira Miętusia
Kiry