szlak z Kużnic przez Polanę Kondracką
Start:

Kuźnice
Kuźnice, a dawniej Hamry, to miejsce gdzie do 1878 r. działały huty żelaza i kuźnie. Rudę żelazną wydobywano głównie pod Kopą Magury w Dolinie Jaworzynki. Właściciele Kuźnic, rodzina Homolacsów, wybudowali tutaj dwór, w którym podejmowali naukowców, artystów, polityków. Obecnie Kuźnice znane są przede wszystkim z dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch. Oprócz stacji znajduje się tu m.in. zajazd, restauracja, sklep spożywczy i pamiątkowy oraz leśniczówka TPN. W latach 2006-2008 przeprowadzono renowację dworu. Spichlerz adaptowano na salę wystaw czasowych, w wozowni urządzono muzeum historii Kuźnic, przeprowadzono odbudowę fundamentów dworu Homolacsów, renowację dworków oficjalistów z XIX w., odrestaurowano parkowe ciągi komunikacyjne i alejki wraz z oświetleniem oraz fontannę.
[ET] [ZAK_K]
Kuźnice (1010 m)

Klasztor Albertynek (1110 m)
1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)
Od dolnej stacji kolejki linowej na Kasprowy Wierch idziemy szeroką, kamienną, leśną drogą - Drogą Brata Alberta.
Czas przejścia:
21 min. | Długość odcinka:0.7 km | Suma podejść:100 m | Śr. nachylenie:14.3% | Brak zejść | Śr. prędkość: 2.0 km/h

Klasztor Albertynek
Klasztor Albertynek (1110 m)

Hotel PTTK Kalatówki (1198 m)
1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)
Mijając z prawej klasztor Albertynów, a z lewej klasztor Albertynek mamy przed sobą rozdroże, które pozwala nam wybrać jeden z dwóch wariantów: na wprost do Hotelu Górskiego Kalatówki, w lewo przejście omijające hotel. Obydwa warianty łączą się na polanie za hotelem.
Czas przejścia:
23 min. | Długość odcinka:0.9 km | Suma podejść:88 m | Śr. nachylenie:9.8% | Brak zejść | Śr. prędkość: 2.3 km/h

Hotel PTTK Kalatówki
Polana Kalatówki to malownicza łąka górska, piękna szczególnie wiosną, gdy kwitną krokusy. Dawniej na polanie stały szałasy pasterskie.
Schronisko, a właściwie hotel, oddano do użytku w 1938 r. Wybudowało je Tatrzańskie Towarzystwo Narciarskie, a projekt schroniska wykonał Józef Jaworski, architekt i jednocześnie biegacz, wielokrotny mistrz Polski.
[SKP] [TAT]
Hotel PTTK Kalatówki (1198 m)

Schronisko PTTK na Hali Kondratowej (1333 m)
1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)
Leśna droga wznosi się lekko prowadząc do widokowej Polany Kondratowej.
Czas przejścia:
35 min. | Długość odcinka:2.0 km | Suma podejść:135 m | Śr. nachylenie:6.8% | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.4 km/h

Schronisko PTTK na Hali Kondratowej
Dolina Kondratowa stanowi górne, zachodnie piętro Doliny Bystrej, która jest największą doliną walną Tatr. Schronisko na Hali Kondratowej jest natomiast najmniejszym schroniskiem w Tatrach. Powstało w 1948 r. i od początku gazduje w nim rodzina Skupniów. Najpierw Stanisław Skupień - narciarz, olimpijczyk, później jego syn Andrzej, a teraz wnuczka. W kwietniu 1953 r. zawaliła się turniczka pod granią Długiego Giewontu. Kamień o wadze 30 ton z wielką siłą wbił się w narożnik jadalni. Głaz można oglądać do dzisiaj. Kolejne głazy z lawiny leżą nieopodal schroniska.
[SKP] [TAT]
Schronisko PTTK na Hali Kondratowej (1333 m)

Przełęcz Kondracka (1723 m)
2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)
Łagodnie pod górę dochodząc do kotlinki o nazwie Piekło. Coraz bardziej stromo w górę po kamiennych stopniach, najpierw prosto, a na koniec w kilka zakosów dochodzimy do Przełęczy Kondrackiej.
Czas przejścia:
1 godz. 25 min. | Długość odcinka:1.8 km | Suma podejść:390 m | Śr. nachylenie:21.7% | Brak zejść | Śr. prędkość: 1.3 km/h

Przełęcz Kondracka
Najniższa przełęcz między Giewontem a Kondracką Kopą, między Doliną Kondratową a Doliną Małej Łąki. Piękny widok na Wysokie Tatry i Dolinę Kondratową.
Przełęcz Kondracka (1723 m)

Kondracka Przełęcz Wyżnia (1765 m)
2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)
Grzbietem łagodnie w górę.
Czas przejścia:
5 min. | Długość odcinka:0.4 km | Suma podejść:40 m | Śr. nachylenie:10.0% | Brak zejść | Śr. prędkość: 4.8 km/h

Kondracka Przełęcz Wyżnia
Kondracka Przełęcz Wyżnia (1765 m)

Giewont (1909 m)
3 - szlak dość trudny (wymaga użycia rąk dla równowagi, bywają łańcuchy)
Grzbietem w górę, dość łagodnie do rozdroża, które rozpoczyna i kończy jednokierunkowy szlak na szczyt Giewontu i powrót ze szczytu. Na szczyt udajemy się ścieżką biegnącą w prawo. Kamienna ścieżka doprowadza do łańcuchów ubezpieczających wejście na szczyt. Należy zachować dużą ostrożność ze względu na ekspozycję oraz śliskość wychodzonej wapiennej skały.
Czas przejścia:
25 min. | Długość odcinka:0.7 km | Suma podejść:130 m | Śr. nachylenie:18.6% | Brak zejść | Śr. prędkość: 1.7 km/h
Meta:

Giewont
Sylwetka Giewontu kojarzy się z śpiącym rycerzem, a wszyscy znamy legendę o śpiących rycerzach, a jeżeli nie pamietamy, to pomoże nam telewizja z reklamą o piwie, które ponoć jest z Tatr. Giewont jest bardzo popularnym szczytem. W lecie tworzą się długie kolejki przy ostatnim odcinku szlaku na Giewont, na któym obowiązuje ruch jednostronny. Giewont jest rekordzistą jeśli chodzi o ilość wypadków śmiertelnych w Tatrach – zginęło na nim ponad 50 turystów
(por. Wikipedia: Wielki Giewont).
RAZEM - Czas przejścia:
3 godz. 14 min. | Długość:
6.5 km | Suma podejść:883 m | Śr. nachylenie:13.6% |Suma zejść:0 m | Śr. nachylenie w zejściu: 0.0% | Śr. prędkość: 2.0 km/h
Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973
[SKP] Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, Edward Moskała, PTTK, Warszawa-Kraków 1980
[TAT] Tatry - Przewodnik turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, Józef Nyka, Trawers, Warszawa 1994
[ZAK_K] www.zakopane.pl/strefa-turystyczna/kultura/miejsca/muzea/zespol-dworsko-parkowy-w-kuznicach/
Do kalkulatora szlaków