Jedyny polski szlak na Rysy prowadzi z Morskiego Oka

Start: Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m) Szeroki Piarg (1395 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)
Czas przejścia: 20 min. | Długość odcinka:1.3 km | Brak podejść | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.9 km/h

Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m) Szeroki Piarg (1395 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)
Czas przejścia: 20 min. | Długość odcinka:1.2 km | Brak podejść | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.6 km/h

Szeroki Piarg

Szeroki Piarg (1395 m) Czarny Staw nad Morskim Okiem (1580 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Kamiennymi stopniami pniemy się do kotła Czarnego Stawu. Po lewej stronie towarzyszy nam potok z kaskadami zwanymi Czarnostawiańską Siklawą.

Czas przejścia: 40 min. | Długość odcinka:0.6 km | Suma podejść:185 m | Śr. nachylenie:30.8% | Brak zejść | Śr. prędkość: 0.9 km/h

Czarny Staw nad Morskim Okiem

Czarny Staw nad Morskim Okiem (1580 m) Rysy (2499 m)

4 - szlak trudny (miejscami ekspozycja i wspinaczka)

Czarny Staw obchodzimy z lewej strony. Wznosimy się w zakosy po kamiennych stopniach. Mijamy charakterystyczny głaz, skąd piękny widok na Czarny Staw i Morskie Oko. Nieco dalej dochodzimy do trawiasto-piarżystego tarasu o nazwie Bula pod Rysami (2054 m). Szlak wchodzi w charakterystyczną rysę odkąd zaczyna się wspinaczka. Zagrożeniem może być śliskie podłoże i strącane kamienie. Po pokonaniu rysy dochodzimy do najtrudniejszego miejsca, którym jest pokonywana z pomocą łańcucha kilkumetrowa wąska półka eksponowana z obydwu stron. Potem już tylko kilka minut podejścia na polski szczyt Rysów.

Czas przejścia: 2 godz. 55 min. | Długość odcinka:3.0 km | Suma podejść:920 m | Śr. nachylenie:30.7% | Brak zejść | Śr. prędkość: 1.0 km/h

Meta: Rysy

Rysy czyli top of Poland. Każdy, kto chodzi po górach, przynajmniej raz tam chce wejść. Widok ze szczytu aż dech zapiera - ponad 100 szczytów.

RAZEM - Czas przejścia:4 godz. 15 min. | Długość: 6.1 km | Suma podejść:1105 m | Śr. nachylenie:18.1% |Suma zejść:0 m | Śr. nachylenie w zejściu: 0.0% | Śr. prędkość: 1.4 km/h

Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973

szlak przez Świstówkę Roztocką - łatwiejszy szlak do Morskiego Oka

Start: Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich

Dolina Pięciu Stawów Polskich to górne piętro Doliny Roztoki, oddzielone od niej 100 m progiem, z którego spada Siklawa. Dolina ma półkolisty kształt i ok. 4 km długości. W dolinie znajduje się Pięć Stawów Polskich (od nich jej nazwa), a poza tym mniejsze: Wole Oko, Szpiglasowe Stawki i jeszcze kilka maleńkich staweczków okresowych. Pierwsze schronisko Towarzystwo Tatrzańskie wybudowało tu w 1876 r., równolegle za schroniskiem w Roztoce. Powstało nad Małym Stawem, najpierw zbudowane w całości z kamienia, potem rozbudowane już w drewnie. W 1911 r. do Doliny Roztoki zeszły potężne lawiny i odcięły drogę do schroniska. Przez kolejne lata zapomniane schronisko było obrabowywane i w 1919 r. jest w kompletnej ruinie. Budowa nowego schroniska rozpoczęła się w 1924 r. i ciągnęła się do roku 1931. Trudność sprawiał transport, bo materiały wynoszono na plecach z Roztoki. Przed wojną schronisko ma 100 miejsc noclegowych. Schronisko przetrwało szczęśliwie wojnę, ale na początku 1945 r. spaliło się doszczętnie. W 1948 r. przystąpiono do budowy piątego już schroniska, które ukończono w 1953 r. Schronisko ma własny generator elektryczny i oczyszczalnię ścieków. [ET] [TAT] [SKP]

Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (1668 m) Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Ścieżką brzegiem Przedniego Stawu Polskiego. Pod górę przez rumowisko skalne, dalej przez trawiaste zbocze do przełęczy Siodło pod Świstową Czubą. W prawo w kierunku grani opadającej z Opalonego Wierchu. Po przejściu przez grań zejście do doliny Świstówka Roztocka, a potem podejście po rumowisku skalnym na Rówień nad Kępą. Stąd świetny widok na Tatry Bielskie i Wysokie. Zejście w kierunku Morskiego Oka. Po drodze nieco eksponowany trawers przez Żleb Żandarmerii. Na koniec przez las i asfaltową drogą do Schroniska PTTK nad Morskim Okiem.

Czas przejścia: 1 godz. 35 min. | Długość odcinka:4.0 km | Suma podejść:180 m | Śr. nachylenie:4.5% |Suma zejść:440 m | Śr. nachylenie w zejściu: 11.0% | Śr. prędkość: 2.5 km/h

Meta: Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

RAZEM - Czas przejścia:1 godz. 35 min. | Długość: 4.0 km | Suma podejść:180 m | Śr. nachylenie:4.5% |Suma zejść:440 m | Śr. nachylenie w zejściu: 11.0% | Śr. prędkość: 2.5 km/h

Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973
[SKP] Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, Edward Moskała, PTTK, Warszawa-Kraków 1980
[TAT] Tatry - Przewodnik turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, Józef Nyka, Trawers, Warszawa 1994

przez Szpiglasową Przełęcz - trudniejszy wariant dojścia do Morskiego Oka

Start: Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich

Dolina Pięciu Stawów Polskich to górne piętro Doliny Roztoki, oddzielone od niej 100 m progiem, z którego spada Siklawa. Dolina ma półkolisty kształt i ok. 4 km długości. W dolinie znajduje się Pięć Stawów Polskich (od nich jej nazwa), a poza tym mniejsze: Wole Oko, Szpiglasowe Stawki i jeszcze kilka maleńkich staweczków okresowych. Pierwsze schronisko Towarzystwo Tatrzańskie wybudowało tu w 1876 r., równolegle za schroniskiem w Roztoce. Powstało nad Małym Stawem, najpierw zbudowane w całości z kamienia, potem rozbudowane już w drewnie. W 1911 r. do Doliny Roztoki zeszły potężne lawiny i odcięły drogę do schroniska. Przez kolejne lata zapomniane schronisko było obrabowywane i w 1919 r. jest w kompletnej ruinie. Budowa nowego schroniska rozpoczęła się w 1924 r. i ciągnęła się do roku 1931. Trudność sprawiał transport, bo materiały wynoszono na plecach z Roztoki. Przed wojną schronisko ma 100 miejsc noclegowych. Schronisko przetrwało szczęśliwie wojnę, ale na początku 1945 r. spaliło się doszczętnie. W 1948 r. przystąpiono do budowy piątego już schroniska, które ukończono w 1953 r. Schronisko ma własny generator elektryczny i oczyszczalnię ścieków. [ET] [TAT] [SKP]

Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (1668 m) Siklawa (1669 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Płasko kamienną ścieżką.

Czas przejścia: 5 min. | Długość odcinka:0.5 km | Suma podejść:1 m | Śr. nachylenie:0.2% |Suma zejść:10 m | Śr. nachylenie w zejściu: 2.0% | Śr. prędkość: 6.0 km/h

Siklawa

Siklawa to najwyższy wodospad w Polsce (70 m). Nie jest najwyższym w całych Tatrach (najwyższym jest Ciężka Siklawa u progu Doliny Ciężkiej wys. 100 m), ale jest najpotężniejszy. Spada dwiema, a niekiedy trzema, nawet czterema strugami (które tworzą duże kaskady) ze ściany stawiarskiej Doliny Pięciu Stawów Pol. do Doliny Roztoki. Od dawna była Siklawa często odwiedzana, opiewana wierszem i prozą, malowana, rysowana i fotografowana. W gwarze podhalańskiej oznacza wodospad. Są też inne terminy oznaczające wodospad w Tatrach: siklawica, sikawka, sika, skok, wodogrzmot. [ET] [TAT]

Siklawa (1669 m) Tablica S.Bronikowskiego (1740 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Ścieżka wznosi się lekko wśród kosodrzewiny. Mijamy odchodzące na północ szlaki na Krzyżne, a dalej na Kozi Wierch. Dochodzimy do skrzyżowania ze szlakiem żółtym, który na południe prowadzi na Szpiglasową Przełęcz, a nieco dalej skręca na północ na Kozią Przełęcz.

Czas przejścia: 20 min. | Długość odcinka:1.5 km | Suma podejść:70 m | Śr. nachylenie:4.7% | Brak zejść | Śr. prędkość: 4.5 km/h

Tablica S.Bronikowskiego

Tablica znajduje się w miejscu wypadku, który zdarzył się w 1917 r. podczas wspinaczki południową ścianą Zamarłej Turni. 22-letni taternik Stanisław Bronikowski to pierwsza ofiara Zamarłej Turni.

Tablica S.Bronikowskiego (1740 m) Szpiglasowa Przełęcz (2134 m)

3 - szlak dość trudny (wymaga użycia rąk dla równowagi, bywają łańcuchy)

Ścieżką pomiędzy Czarnym i Wielkim Stawem Polskim. Najpierw łagodnie w górę wśród traw i kosodrzewiny, dalej bardziej stromo kamienną ścieżką i rumowiskiem skalnym. Zakosami stromo przez trawiaste zbocze, a na koniec wspinaczka po skałach ubezpieczona łańcuchami. W przypadku, gdy kamienie są mokre, należy zachować dużą ostrożność.

Czas przejścia: 1 godz. 40 min. | Długość odcinka:2.5 km | Suma podejść:400 m | Śr. nachylenie:16.0% | Brak zejść | Śr. prędkość: 1.5 km/h

Szpiglasowa Przełęcz

Szpiglasowa Przełęcz (2134 m) Dolina za Mnichem (1785 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Po wygodnych kamiennych schodach schodzimy coraz niżej podziwiając widoki na Morskie Oko, Czarny Staw i Rysy.

Czas przejścia: 45 min. | Długość odcinka:1.5 km | Brak podejść |Suma zejść:320 m | Śr. nachylenie w zejściu: 21.3% | Śr. prędkość: 2.0 km/h

Dolina za Mnichem

Dolina za Mnichem (1785 m) Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Trasa nazywana jest od dawien Ceprostradą. Obniża się łagodnie dostarczając pięknych widoków na Morskie Oko, Mięguszowieckie Szczyty i Mnicha.

Czas przejścia: 1 godz. 00 min. | Długość odcinka:2.5 km | Brak podejść |Suma zejść:390 m | Śr. nachylenie w zejściu: 15.6% | Śr. prędkość: 2.5 km/h

Meta: Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

RAZEM - Czas przejścia:3 godz. 50 min. | Długość: 8.5 km | Suma podejść:471 m | Śr. nachylenie:5.5% |Suma zejść:720 m | Śr. nachylenie w zejściu: 8.5% | Śr. prędkość: 2.2 km/h

Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973
[SKP] Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, Edward Moskała, PTTK, Warszawa-Kraków 1980
[TAT] Tatry - Przewodnik turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, Józef Nyka, Trawers, Warszawa 1994

szlak przez Świstówkę Roztocką - łatwiejszy szlak w Dolinę Pieciu Stawów Polskich

Start: Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m) Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (1668 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Od Schroniska PTTK nad Morskim Okiem w dół asfaltową drogą, a następnie w lewo przez las. W górę, po drodze nieco eksponowany trawers przez Żleb Żandarmerii. Osiągamy Rówień nad Kopą. Stąd świetny widok na Tatry Bielskie i Wysokie. Zejście w dolinę Świstówka Roztocka, a potem podejście w kierunku grani opadającej z Opalonego Wierchu. Zejście do przełęczy Siodło pod Świstową Czubą i dalej w dół trawiastym zboczem, potem przez rumowisko skalne. Ścieżką brzegiem Przedniego Stawu Polskiego do Schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.

Czas przejścia: 1 godz. 45 min. | Długość odcinka:4.0 km | Suma podejść:440 m | Śr. nachylenie:11.0% |Suma zejść:180 m | Śr. nachylenie w zejściu: 4.5% | Śr. prędkość: 2.3 km/h

Meta: Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich

Dolina Pięciu Stawów Polskich to górne piętro Doliny Roztoki, oddzielone od niej 100 m progiem, z którego spada Siklawa. Dolina ma półkolisty kształt i ok. 4 km długości. W dolinie znajduje się Pięć Stawów Polskich (od nich jej nazwa), a poza tym mniejsze: Wole Oko, Szpiglasowe Stawki i jeszcze kilka maleńkich staweczków okresowych. Pierwsze schronisko Towarzystwo Tatrzańskie wybudowało tu w 1876 r., równolegle za schroniskiem w Roztoce. Powstało nad Małym Stawem, najpierw zbudowane w całości z kamienia, potem rozbudowane już w drewnie. W 1911 r. do Doliny Roztoki zeszły potężne lawiny i odcięły drogę do schroniska. Przez kolejne lata zapomniane schronisko było obrabowywane i w 1919 r. jest w kompletnej ruinie. Budowa nowego schroniska rozpoczęła się w 1924 r. i ciągnęła się do roku 1931. Trudność sprawiał transport, bo materiały wynoszono na plecach z Roztoki. Przed wojną schronisko ma 100 miejsc noclegowych. Schronisko przetrwało szczęśliwie wojnę, ale na początku 1945 r. spaliło się doszczętnie. W 1948 r. przystąpiono do budowy piątego już schroniska, które ukończono w 1953 r. Schronisko ma własny generator elektryczny i oczyszczalnię ścieków. [ET] [TAT] [SKP]

RAZEM - Czas przejścia:1 godz. 45 min. | Długość: 4.0 km | Suma podejść:440 m | Śr. nachylenie:11.0% |Suma zejść:180 m | Śr. nachylenie w zejściu: 4.5% | Śr. prędkość: 2.3 km/h

Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973

szlakiem z parkingu w Palenicy Białczańskiej, czyli turystyka asfaltowa

Start: Palenica Białczańska

Palenica, jako nazwa geograficzna często występuje w całym obszarze Karpat Zachodnich, a oznacza miejsce, gdzie las lub kosodrzewina zostały wypalone. Dawniej było tu kilka szop górali z Białki, od 1951 r. stoją tu duży wojskowy budynek murowany i późniejsze mniejsze, które najpierw służyły jako strażnica WOP, a obecnie jako ośrodek wypoczynkowy. W 1962 r. urządzono tu parking samochodowy dla udających się do Morskiego Oka. To ostatnie miejsce, do którego można obecnie dojechać samochodem. Dojeżdżają tu również busy z Zakopanego. [ET][TAT]

Palenica Białczańska (990 m) Wodogrzmoty Mickiewicza (1120 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Trasa zaczyna się od węzła szlaków znajdującego się powyżej parkingu w Palenicy Białczańskiej. Biegnie cały czas asfaltem. Po drodze punkt widokowy w głąb Doliny Białej Wody zwieńczony Gerlachem.

Czas przejścia: 45 min. | Długość odcinka:3.0 km | Suma podejść:120 m | Śr. nachylenie:4.0% | Brak zejść | Śr. prędkość: 4.0 km/h

Wodogrzmoty Mickiewicza

Wodogrzmot to słowo z gwary podhalańskiej, a oznacza wodospad o dużej masie wody, spadający z hukiem głośnym jak grzmot. Jako nazwa własna Wodogrzmot, a właściwie Wodogrzmiot, termin ten był stosowany do Niżnego Wodogrzmotu w Dolinie Roztoki, czyli do jednego z trzech obecnie zwanych Wodogrzmotami Mickiewicza. A dostały one imię Mickiewicza z okazji sprowadzenia (w 1890 r.) prochów Adama Mickiewicza z Francji do Polski na Wawel. Towarzystwo Tatrzańskie w 1891 nadało Wodogrzmotom nazwę Wodospady Mickiewicza i umieściło tablicę metalową z odpowiednim napisem przy Niżnim Wodogrzmocie. Z biegiem lat utarła się dla tych wodospadów nazwa Wodogrzmoty Mickiewicza. Wodospad, który podziwiamy na szlaku, będąc na moście, to Pośredni Wodogrzmot. Dawniej możliwe było dojście ścieżkami ponad Wyżni Wodogrzmot, a do Niżniego Wodogrzmotu dochodziło się od Roztockiego Schroniska. [ET]

Wodogrzmoty Mickiewicza (1120 m) Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Drogą asfaltową wznosimy się lekko. Mijamy leśniczówkę Wanta, a dalej szlak czerwony prowadzi skrótem przez las przecinając trzy razy asfaltową drogę. Dochodzimy do polany Włosienica, dokąd kiedyś dojeżdżały autobusy, a obecnie kończy się trasa dla furmanek wiozących turystów. Stąd już można podziwiać panoramę szczytów otaczających Morskie Oko. Dalej drogą przez las wśród wyłaniających się widoków na Mnicha, Cubrynę, Mięguszowieckie Szczyty dochodzimy do schroniska.

Czas przejścia: 1 godz. 45 min. | Długość odcinka:6.3 km | Suma podejść:300 m | Śr. nachylenie:4.8% | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.6 km/h

Meta: Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

RAZEM - Czas przejścia:2 godz. 30 min. | Długość: 9.3 km | Suma podejść:420 m | Śr. nachylenie:4.5% |Suma zejść:0 m | Śr. nachylenie w zejściu: 0.0% | Śr. prędkość: 3.7 km/h

Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973
[TAT] Tatry - Przewodnik turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, Józef Nyka, Trawers, Warszawa 1994

szlakiem z Toporowej Cyrhli, czyli jak pięknie dojść do Morskiego Oka

Start: Toporowa Cyrhla

Toporowa Cyrhla była niegdyś słynna z masowo kwitnących na niej na wiosnę krokusów. Zostały one jednak wyniszczone przez zrywanie, wykopywanie i postępującą zabudowę. Dzisiaj krokusy jeszcze rosną na polanie na początku czerwonego szlaku. Nazwa Toporowa pochodzi od nazwiska góralskiego Topór. A słowo cyrhla, które na Podhalu i w sąsiednich regionach występuje często, oznaczało polanę, która powstała przez wykarczowanie lasu. Pochodzi od słowa czyrchlić lub czerchlić, które znaczyło "obijać korę z drzewa" aby uschło, albo w ogóle "karczować". [ET] [TAT]

Toporowa Cyrhla (992 m) Psia Trawka (1185 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Wspólnie ze szlakiem zielonym, najpierw wśród zabudowań, a następnie przez las do rozstaju szlaków. Skręcając w lewo idziemy dalej leśną ścieżką podchodząc lekko, a następnie obniżając się w kierunku Doliny Suchej Wody. Przechodząc przez mostek docieramy do polany Psia Trawka.

Czas przejścia: 1 godz. 00 min. | Długość odcinka:3.0 km | Suma podejść:180 m | Śr. nachylenie:6.0% | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.0 km/h

Psia Trawka

Psia Trawka to polanka nad brzegiem Suchej Wody Gąsienicowej, powyżej ujścia Pańszczyckiego Potoku. Od 1889 stało tu małe, nie zagospodarowane schronisko TT, które w zrujnowanym stanie dotrwało do lat międzywojennych. Nazwa polany pochodzi od psiej trawki, która zresztą tu nie rośnie, odkąd ustał wypas owiec. Psia trawka, w gwarze podhalańskiej psiara lub psiarka, to bardzo ostra i sucha trawa, która zarasta wyjałowione, przepasione pastwiska i hale. Pastewnie prawie bezużyteczna, bywa nawet szkodliwa dla zwierząt. [ET]

Psia Trawka (1185 m) Rówień Waksmundzka (1418 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Leśna ścieżka wznosi się znacznie, po czym łagodnieje i dalej biegnie wzdłuż Pańszczyckiego Potoku przekraczając go kilkakrotnie. Opuszczamy koryto potoku i podchodzimy na Polanę Waksmundzką.

Czas przejścia: 1 godz. 00 min. | Długość odcinka:3.7 km | Suma podejść:240 m | Śr. nachylenie:6.5% | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.7 km/h

Rówień Waksmundzka

Waksmundzka Rówień to duża trawiasta łąka obejmująca szerokie siodło Waksmundzkiej Przełęczy. Waksmund to nazwa wsi położonej 3,5 km na wschód od Nowego Targu. Mieszkańcy tej wsi mieli pastwiska w Gorcach i Tatrach, a wśród nich i Waksmundzką Rówień i Polanę. Słowo rówień w gwarze podhalańskiej oznacza stosunkowo płaskie i duże miejsce, zwykle na dnie doliny. [ET]

Rówień Waksmundzka (1418 m) Polana pod Wołoszynem (1260 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Szlak prowadzi w dół przez las. Czasami odsłaniają się widoki na słowackie Tatry Wysokie. W połowie drogi przekraczamy Waksmundzki Potok, po czym szlak lekko wznosi się i opada na Polanę pod Wołoszynem.

Czas przejścia: 35 min. | Długość odcinka:2.0 km | Brak podejść |Suma zejść:170 m | Śr. nachylenie w zejściu: 8.5% | Śr. prędkość: 3.4 km/h

Polana pod Wołoszynem

Dość duża, pochyła polana, położona u stóp północno-wschodniej grani Wołoszyna. Słynna z pięknego widoku na Tatry Bielskie i Wysokie. Lubia tu bytować niedźwiedzie. [ET] [TAT]

Polana pod Wołoszynem (1260 m) Wodogrzmoty Mickiewicza (1120 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Leśna ścieżka obniża się dochodząc do asfaltowej drogi prowadzącej do Morskiego Oka. Po zejściu do drogi skręcamy w prawo i idąc niecały kilometr drogą dochodzimy do Wodogrzmotów.

Czas przejścia: 30 min. | Długość odcinka:2.5 km | Brak podejść |Suma zejść:180 m | Śr. nachylenie w zejściu: 7.2% | Śr. prędkość: 5.0 km/h

Wodogrzmoty Mickiewicza

Wodogrzmot to słowo z gwary podhalańskiej, a oznacza wodospad o dużej masie wody, spadający z hukiem głośnym jak grzmot. Jako nazwa własna Wodogrzmot, a właściwie Wodogrzmiot, termin ten był stosowany do Niżnego Wodogrzmotu w Dolinie Roztoki, czyli do jednego z trzech obecnie zwanych Wodogrzmotami Mickiewicza. A dostały one imię Mickiewicza z okazji sprowadzenia (w 1890 r.) prochów Adama Mickiewicza z Francji do Polski na Wawel. Towarzystwo Tatrzańskie w 1891 nadało Wodogrzmotom nazwę Wodospady Mickiewicza i umieściło tablicę metalową z odpowiednim napisem przy Niżnim Wodogrzmocie. Z biegiem lat utarła się dla tych wodospadów nazwa Wodogrzmoty Mickiewicza. Wodospad, który podziwiamy na szlaku, będąc na moście, to Pośredni Wodogrzmot. Dawniej możliwe było dojście ścieżkami ponad Wyżni Wodogrzmot, a do Niżniego Wodogrzmotu dochodziło się od Roztockiego Schroniska. [ET]

Wodogrzmoty Mickiewicza (1120 m) Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Drogą asfaltową wznosimy się lekko. Mijamy leśniczówkę Wanta, a dalej szlak czerwony prowadzi skrótem przez las przecinając trzy razy asfaltową drogę. Dochodzimy do polany Włosienica, dokąd kiedyś dojeżdżały autobusy, a obecnie kończy się trasa dla furmanek wiozących turystów. Stąd już można podziwiać panoramę szczytów otaczających Morskie Oko. Dalej drogą przez las wśród wyłaniających się widoków na Mnicha, Cubrynę, Mięguszowieckie Szczyty dochodzimy do schroniska.

Czas przejścia: 1 godz. 45 min. | Długość odcinka:6.3 km | Suma podejść:300 m | Śr. nachylenie:4.8% | Brak zejść | Śr. prędkość: 3.6 km/h

Meta: Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

RAZEM - Czas przejścia:4 godz. 50 min. | Długość: 17.5 km | Suma podejść:720 m | Śr. nachylenie:4.1% |Suma zejść:350 m | Śr. nachylenie w zejściu: 2.0% | Śr. prędkość: 3.6 km/h

Literatura:
[ET] Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy, WSiT Warszawa 1973
[TAT] Tatry - Przewodnik turystyczny Tatry Polskie i Słowackie, Józef Nyka, Trawers, Warszawa 1994