Wetlina-Połoniny 09.07.2011

Trasa: Przełęcz Wyżnia Końska Droga Schronisko PTTK na Połoninie Wetlińskiej Przełęcz M.Orłowicza Smerek Wieś

Busik z Wetliny podwózł nas pod parking na Przełęczy Wyżnej.

Pogoda wspaniała na wędrówki. Szlak zaczyna się z parkingu. Na samym poczatku witają nas wspaniałe słowa które powinny być mottem dla tych co lubią cisze, spokój i górskie wycieczki.

Przytaczam te słowa:

W GÓRACH JEST WSZYSTKO CO KOCHAM

I WSZYSTKIE WIERSZE SĄ W BUKACH

ZAWSZE KIEDY TAM WRACAM

BIORĄ MNIE KLONY ZA WNUKA

Jerzy Harasymowicz - poeta - 1933-1999

W trasie mieliśmy "pasażera na gapę" który najpierw podróżował na okularach Grażynki a że chyba w łapki mu grzało od gorących okularów, przesiadł się na ramię :-) I tak podróżował około 10-15 minut.

Pod ostatnim podejściem pod schronisko.... wielkie zamieszanie wśród turystów. Nieopodal pasł się piękny jeleń który pomimo nasilonego ruchu, nie zwracał uwagi. Widocznie stały bywalec :-)  i uwielbiał pozować bo podniósł swoje wspaniałe poroże, wystawiając je jak model.

Schronisko PTTK Chatka Puchatka. Wspaniałe widoki na około, miła obsługa, wspaniałe rysunku na ścianach w środku i jak widać na fotce poniżej wspaniałe punkty widokowe.

Czas ruszać dalej. Połonina ciągnie!!!  Trasa łatwa i przyjemna. Troche schodów po drodze i skałek, ale to sama przyjemność iść i podziwiać widoki.

Wskazówka dla turystów!!!   Stamtąd idziemy !!!   Ładny kawałek, no nie?

Trochę koloru po drodze. Wspaniała przyroda.

Przełęcz Orłowicza a potem szczyt Smerek, prawie koniec wycieczki. Teraz pozostało juz tylko zejście do Smerek Wieś i powrót do Wetliny.

Pozdrawiamy Grażyna i Darek

Bieszczady pod Honem

Trasa: Bacówka pod Honem Cisna Małe Jasło Jasło Okrąglik Smerek Wieś

Jestesmy na zlocie motocyklowym "Frytalia" w Bacówce pod Honem. Poniewaz dupska nas bolą wyruszamy na pieszą wędrówkę w góry. Wycieczka cudowna, słońce dogrzewa. Po siedmiu godzinach docieramy do Smereka. Pogoda radykalnie sie zmienia, zaczyna lać. Autobusem docieramy do Cisnej. Pogoda się poprawia ale przychodzi ochłodzenie. Wieczór spedzamy przy ognisku. W niedzielę wyruszamy w droge powrotną do domu. Pod koniec podróży deszcz nas nie oszczędza. W domu wylewamy wodę z butów i do dziś wspominamy udany weekend motocyklowy z wypadem w góry.

2012.08.09 - Fereczata, Okrąglik, Jasło (Bieszczady)

Trasa: Smerek Wieś Okrąglik Jasło Małe Jasło Cisna

Kolejny dzień w Bieszczadach i kolejna wycieczka. Wybór padł na kontynuację czerwonego szlaku z dnia poprzedniego. Pogoda i tego dnia nam sprzyjała i idealnie nadawała się do górskich wycieczek. Start w Smereku, a do zdobycia Fereczata, Okrąglik i Jasło. Wybierając ten szlak miałem nadzieję, że nie będzie zbyt dużo turystów na nim i się nie pomyliłem. Początek szlaku prowadzi płaską drogą przez zamieszkałe tereny. Po wejściu do lasu rozpoczyna się lekkie podejście, zresztą prawie całość trasy to lekkie podejścia i zejścia. Nie zanotowaliśmy większego zmęczenia, a spacer był bardzo przyjemny i relaksujący. Mało turystów i cisza powodowała, że bardzo mocno sie czuło kontakt z przyrodą. Na Fereczatą weszliśmy w 1.5h - roztaczał się nawet fajny widok na sąsiednią przełęcz. Postanowiliśmy odpocząć troszkę i coś zjeść. Bułka z oscypkiem i piwko, które niosłem ze sobą, to po prostu coś wspaniałego w takiej scenerii.

Dalej poszliśmy naszym szlakiem troszkę w dół wąską ścieżką na zboczu górki, aby następnie znowu wejść do lasu. Podejście na Okrąglika (1101m) trwało około godzinkę i także odpoczęliśmy sobie troszeczkę, posilając się i popijając piwko. Dalsza część naszej trasy to Jasło (1153m), z którego oglądaliśmy widoki już po 30 minutach. W tym miejscu spotkaliśmy więcej turystów, bo po drodze pojawia się więcej szlaków dochodzących. Dotarcie do Małego Jasła, zajęło nam kolejne 25 minut. Cały czas maszerowaliśmy przez lasy i łąki. Od tej pory nasze widoki ograniczyły się praktycznie do drzew, bo wysokość na jakiej znajdowaliśmy się determinuje wzrost takiej roślinności.

Kontynuując naszą trasę minęliśmy Rożki (801m) i schodziliśmy do Cisnej (560m). W promieniach słońca, które przebijało się przez szczyty drzew pokonywaliśmy kolejne metry naszego szlaku. Pod sam koniec trasy robi się trochę stromo. Zakończenie trasy w jest po dotarciu do centrum Cisnej. Tam też pozostawiłem dziewczyny i dzieciaki i ruszyłem po samochód do Smereka. Udało mi się zatrzymać autobus PKS (dawno nie jechałem) i w pół godziny później wszyscy już jechaliśmy do Orelca na grilla, którego dziewczyny zaplanowały w szczegółach.

Trasa jest bardzo prosta, spacerowa. Można nacieszyć oczy widokami oraz obcować z przyrodą. Całość zajęła nam około 6h z postojami.

Zapraszam do galerii ze zdjęciami z wycieczki.

2012.08.08 - Połonina Wetlińska (Bieszczady)

Trasa: Brzegi Górne Schronisko PTTK na Połoninie Wetlińskiej Przełęcz M.Orłowicza Smerek Wieś

Ranek przywitał nas mgłą, która przeobraziła się w piękną słoneczną pogodę. Poranna krzątanina, śniadanie i pakowanie nie zajęło nam wiele czasu, więc bardzo szybko siedzieliśmy w samochodach jadąc do Brzegów Górnych. Samochód standardowo zostawiliśmy na parkingu (koszt 16zł/cały dzień), kupiliśmy bilety do Bieszczadzkiego Parku Narodowego (13 zł/rodzinny, 6 zł/normalny, 3zł/ulgowy) i chwilę potem rozpoczęliśmy podejście na Połoninę Wetlińską (1228m). Trasa wg mapy, to około 1.5h więc spodziewaliśmy się ostrego podejścia pod schronisko. Jak się okazało ciężko było tylko w jednym fragmencie szlaku, który prowadził przez las. Schody są dosyć strome i co jakiś czas trzeba przystanąć na kilka chwil i złapać oddech. Temperatura otoczenia była dosyć wysoka więc dodatkowo trudność podejścia była większa. Szlak był dość tłoczny, bo na szczycie czeka jedno z nielicznych w Bieszczadach schronisk. Trasa dość szybko nam zleciała, bo już po około godzinie podejście umilały nam piękne widoki bieszczadzkich górek.

W schronisku "Chatka Puchatka" na szczycie również było bardzo tłoczno i na około oblepione było turystami. Większość z nich, to wczasowicze w pięknych białych adidaskach, sandałkach i ciuchach jak z salonu mody. W schronisku nie ma prądu, ale za to ceny są jak w europejskich kurortach. Nie mogłem ulec pokusie zakupienia najdroższego piwa w naszym wycieczkowym sezonie, na moje pytanie o temperaturę piwa sprzedający pan z wzrokiem wbitym w podłogę odpowiedział stanowczo, że na 100% jest właściwa. Faktycznie tak było, a piwo pomimo wysokiej ceny smakowało tak samo jak zwykłe "Tyskie". Kibelek, który jest na zewnątrz za granią, według słów dziewczyn, to najgorsze miejsce jakie widziały w życiu. Pewna Pani, która tam weszła z rozpędu wyskoczyła po chwili i zwymiotowała. Tyle na temat tego schroniska, które z powodzeniem można ominąć, bo nie ma nic ciekawego do zaoferowania.

Ruszyliśmy dalej wśród pięknych widoków w kierunku Przełęczy Orłowicza (1099m). Trasa była stosunkowo łatwa bo suma przewyższeń nie jest wielka i cały czas spacer umilała nam pogoda z umiarkowanym słońcem i lekkim wiaterkiem. Tuż przed przełęczą zrobiliśmy sobie przerwę na posiłek i uzupełnienie płynów. Z Przełęczy Orłowicza poszliśmy dalej szlakiem w kierunku szczytu Smerek, na którym stoi metalowy krzyż. Dzień wcześniej dziewczyny opowiadały o jakimś dziwnie zachowującym się na szlaku turyście, który szukał Giewontu - prawdopodobnie chodziło mu o ten właśnie szczyt i znajdujący się na nim krzyż ;).

Nie zatrzymywaliśmy się na Smerku, tylko pomaszerowaliśmy raźnym krokiem w dół. Pięć minut później na dość stromym krótkim zejściu objechała mi noga na luźnym kamieniu i upadając uszkodziłem sobie wyświetlacz w aparacie oraz stłukłem sobie palec serdeczny prawej ręki. Ból palca nie był tak przejmujący jak widok uszkodzonego aparatu. Zrobiłem kilka testowych fotek sprawdzając poprawność działania aparatu i odetchnąłem z ulgą kiedy okazało się że wszystko jest okej. Oprócz pęknięcia szybki na wyświetlaczu i kilku dodatkowych rys do kolekcji na aparacie wszystko działa doskonale. To był już mój trzeci upadek z aparatem na szlakach, muszę wymyślić jakiś wygodny sposób noszenia aparatu (teraz noszę go w ręce bez paska) - kiedyś nie będę miał tyle szczęścia.

Zejście do wsi Smerek prowadzi praktycznie w lesie. Jest miejscami dość stromo, ale ogólnie przyjemnie i niezbyt męcząco. Ostatnie 30 minut prowadziło drogą. Udało mi się zatrzymać ‚stopa’, którym zaoszczędziłem 20 minut drogi z buta. Stamtąd pojechałem busem do Brzegów Górnych po samochód. Po około 30 minutach byłem z powrotem po Monikę, Justynę i dzieciaki, którzy zdążyli już dojść do Smerka.